unvoyagepourlaplanete.com

Pangunahin at hindi pangunahing ay ang dalawang malawak na kategorya ng industriya. Ang mga pangunahing industriya ay binubuo ng maliit at malalaking negosyo na pangunahing nagbebenta sa mga panlabas na customer. Ang mga hindi pangunahing industriya ay binubuo ng pangunahing mga maliliit na negosyo na nagbebenta sa mga lokal na customer, kabilang ang pangunahing at hindi pangunahing negosyo. Kasama sa mga halimbawa ng pangunahing negosyo ang malalaking kumpanya ng pagmamanupaktura at pagmimina, habang ang hindi pangunahing negosyo ay may kasamang mga kainan, kumpanya ng serbisyo, maliliit na kumpanya sa pagkonsulta at mga tindahan ng kaginhawaan.

Kahalagahan

Ayon sa isang paglalarawan ng teoryang pang-base sa ekonomiya na inilathala sa website ng Florida State University Department of Urban and Regional Planning, ang mga pangunahing industriya ay kritikal sa pagpapaunlad ng ekonomiya dahil nagdala sila ng mga kita mula sa labas ng mga customer at sinusuportahan ang mga hindi pangunahing negosyo. Ang lakas ng ekonomiya ay nakakaapekto sa trabaho, badyet ng gobyerno, pamumuhunan ng pribadong sektor at pagpaplano sa lunsod. Halimbawa, ang isang lalawigan na may mga hindi pangunahing industriya lamang ay malamang na maramdaman ang mga epekto ng isang pagbagsak ng ekonomiya, tulad ng nabawasan na trabaho at populasyon.

Nagpaparami

Ang base multiplier - ratio ng kabuuang trabaho sa pangunahing-industriya na trabaho - ay isang paraan upang tantyahin ang hindi pangunahing at pangunahing pagtatrabaho ng isang rehiyon. Halimbawa, kung ang isang planta ng sasakyan - na nagbebenta ng karamihan ng produksyon nito sa labas ng host county - ay gumagamit ng 10,000 mula sa isang kabuuang trabaho na 25,000, ang multiplier ay 25,000 na hinati ng 10,000, o 2.5. Sa madaling salita, ang bawat trabaho sa pangunahing industriya ay sumusuporta sa isang karagdagang 1.5 mga di-pangunahing trabaho, para sa 2.5 na mga trabaho. Para sa isang auto plant, ang mga hindi pangunahing trabaho na ito ay maaaring sa bago at ginagamit na mga car dealer, body shop at mga tagatustos ng bahagi. Ang mga rehiyon na may maraming mga negosyo sa pangunahing industriya ay malamang na magkaroon ng mataas na multiplier.

Pagsusuri

Ang mga pamamaraan ng palagay at lokasyon-nasasakop ay dalawang karaniwang paraan upang pag-aralan ang pangunahing at hindi pangunahing pagtatrabaho ng isang rehiyon. Ipinapalagay ng pamamaraan ng pagpapalagay na ang ilang mga industriya ay palaging pangunahing - tulad ng sektor ng pagmamanupaktura at pederal na pamahalaan - at lahat ng iba pang mga industriya ay hindi batayan. Ang diskarteng nakasulat sa lokasyon ay hindi gumagawa ng anumang nasabing palagay. Tinutukoy nito ang antas ng pangunahing at hindi pangunahing trabaho sa pamamagitan ng paghahambing ng isang lokal na ekonomiya sa isang mas malaking sanggunian na ekonomiya, tulad ng isang estado o pambansang ekonomiya. Ang kinalalagyan ng lokasyon para sa bawat industriya ay ang ratio ng dalawang mga ratio: ang numerator ay ang ratio ng pagtatrabaho sa lokal na industriya sa kabuuang lokal na trabaho, at ang denominator ay ang ratio ng pagtatrabaho sa industriya ng sanggunian sa ekonomiya sa kabuuang trabaho. Ang isang lokasyon na mas mababa sa o katumbas ng 1.0 ay nagpapahiwatig na ang trabaho sa industriya ay ganap na hindi pangunahing, habang ang anumang bilang na mas malaki sa 1.0 ay nagpapahiwatig ng ilang antas ng pangunahing-industriya na trabaho.

Mga Proyekto

Ang mga negosyo at pamahalaan ay nangangailangan ng mga pagtatantya ng paglago ng ekonomiya at mga takbo ng populasyon upang maihanda ang mga badyet at planuhin ang pamumuhunan sa kapital. Halimbawa, ang isang rehiyon na may nakararami hindi pangunahing mga industriya ay maaaring makita ang mga residente na aalis upang maghanap ng trabaho sa ibang lugar. Sa kabaligtaran, ang isang rehiyon na may bagong pagpapatakbo ng langis at gas ay malamang na makaranas ng isang paglakas ng populasyon. Ang isang simpleng pamamaraan para sa mga pagpapakitang-ideya ay ang paggamit ng palagiang pagbabahagi ng diskarte ng projection, na ipinapalagay ang palaging mga ratio para sa aktibidad na pang-ekonomiya. Halimbawa, kung ang kasalukuyang hindi batayan sa industriya na trabaho ay 5 porsyento ng hindi pang-empleyo ng estado, ang porsyento na iyon ay mananatiling pare-pareho sa susunod na limang taon at mas mahaba.